سجاد و سعیده و ساجده

چقدر زیباست افسانه ی خلقت ، وقتی همان خدا که مهتاب را برای شب آفتاب را برای روز ، و پرواز را برای آسمان آفرید ، همان خالق که موج را برای دریا باران را برای ابر و انتظار را برای باران ساخت همان آفریدگار که ❤️ تو ❤️ دلرباترین و زیباترین را هم برای من و پدرت خلق کرده ❤️ تو ❤️ با آن دستها ، آن چشمها ، با عطر دیوانه کننده ی مو هایت برای من و پدرت خلق شده ای تا ما با داشتنت خوشبخت ترین و عاشق ترین باشیم عزیز تر از جانمان ... ساجده نازم تولدت 😘😘😘 ...

❤️🌺 قلب مامان ، تولدت مبارک 😘 ...

ساجده نازم هفت ماه گذشت از همسایه بودن دیوار به دیوار قلبم از موسیقی زیبای نبضت و طنین شور انگیز نفست که در من زنده میکنه طعم شیرین زندگی رو نگاهت میکنم و در زیبایی چشمانت بزرگ شدنت را مرور میکنم هفت ماهگیت مبارک پرنسسم ...

تو نه مهتاب و نه خورشید و نه دریایی تو همان ناب ترین جاذبه ی دنیایی دنیای من شش ماهگیت مبارک ...

تو که باشی بس است .... مگر من جز "نفس" چه می خواهم ؟ نفس من پنج ماهگیت مبارک ...

تو پا میزاری توو خونه ی من تو عاشق میشی رو شونه ی من این ی قراره بین من و تو کسی عاشق نیست عین من و تو کی بهتر از تو که بهترینی تو ماه زیبای روی زمینی ماه من چهار ماهه شدنت مبارک ...

تو آمدی و خدا خواست دخترم باشی و بهترین غزل توی دفترم باشی تو آمدی که بخندی ، خدا به من خندید و استخاره زدم ، گفت کوثرم باشی خدا کند که ببینم عروس گلهایی خداکند که تو باغ صنوبرم باشی خداکند که پر از عشق مادرت باشی خدا کند که پر از مهر مادرم باشی همیشه کاش که یک سمت ، مادرت باشد  تو هم بخدی و در سمت دیگرم باشی تو آمدی که اگر روزگارمان بد بود تو دست کوچک باران باورم باشی بیا که روی لبت باغ یاس می رقصد بیا گلم که خدا خواست دخترم باشی تو آمدی و خدا خواست از همان اول تمام دلخوشی روز آخرم باشی ماه من سه ماهه شدنت مبارک ...

 باغِ گل کنارِ چشم های تو بی طراوت است .... تو از بس برای من عزیزی! خودم را فراموش کرده ام .... دخترم .... تو کودکی های منی یا کودکی های پدرت ؟ تو کدامِ مایی؟ که اینقدر دلنشین و دلبرانه ای ! فدای تو تمامِ لحظه های من دخترم .... ...

کوچک رویایی من ، دنیا اگر خودش را بکشد نمیتواند به عشق من به تو شک کند تمام بودنت را حس میکنم .... حاجتی به استخاره نیست عشق ما.... عشق من به تو عشق تو به من یک پدیده است... ...